ساختار مالکیت
ساختار مالکیت به بیان ساده یعنی چه اشخاصی (حقیقی یا حقوقی) بر تصمیم‌های عملیاتی و راهبرد یک شرکت تسلط و حکم‌فرمایی دارند (بیابانی و کاظمی، ۱۳۹۲).
تعاریف متعددي با عبارات گوناگون از ترکيب مالکيت ارائه‌شده و واژه‌هاي مختلفي مانند ترکيب سهامداري و ساختار مالکيتي براي اين مفهوم به کار رفته است. ساختار مالکیت يا ترکيب سهامداري به معني نحوه توزیع سهام و حقوق مالکيت به لحاظ حق رأی و سرمایه به‌علاوه ماهیت و موجودیت مالکان سهام است.
يكي از گروه‌های اصلي استفاده‌کننده از صورت‌های مالي سهامداران هستند. ازاین‌رو تصور می‌شود كه ساختار مالكيت شرکت‌ها، ممكن است به تغيير رفتار شرکت‌ها در ارائه گزارش‌هاي مالي منجر شود.
هنگامی‌که سطح مالكيت اعضاي هیئت‌مدیره به نحوي باشد كه براي آنان كنترل ايجاد كند، يا سهامداران اكثريت با نفوذ در هیئت‌مدیره اين قدرت را براي خود ايجاد كنند، بين اين سهامداران و سهامداران اقليت، تضاد منافع ايجاد خواهد شد (لوپز و همکاران، ۲۰۰۷).
تبلیغ خدمات امین شمسی : مشاوره مالی اصفهان
در اين صورت، سهامداران کنترل‌کننده می‌توانند بر پرداخت‌های نقدي مربوط به سهامداران اقليت يا سودهاي ايجادشدة غیرمعمول در شركت، اعمال قدرت كنند (بنعلي و لسيج، ۲۰۱۲).
مسئله وجود سهامداران کنترل‌کننده و حمايت از سهامداران جزء، به اين دليل بسيار مهم شده است كه وجود تضاد منافع بين آنان، موجب ايجاد عدم اطمينان در بازار سرمايه خواهد شد. ساختار مالكيت شرکت‌ها از طريق اثرگذاري بر شدت مسئله نمايندگي، اندازه، ريسك و پيچيدگي شركت اثر خواهد گذاشت (بنعلي و لسيج، ۲۰۱۲).
